Sierpniowy długi weekend zakończymy niedzielną zabawą na muzycznych urodzinach Ludwika Sempolińskiego. Na Placu Biegańskiego utwory znanego aktora zagra i zaśpiewa Makabunda.
Makabunda to grupa założona przez Wojciecha „Brodę” Turbiarza, znanego dotąd przede wszystkim jako wokalistę i lidera reggae’owego zespołu Habakuk, który tym razem przybrał pseudonim artystyczny Brotiar Stanisławski. Tak sam mówi o swoim nowym projekcie:
„Makabunda – co to jest? To mój nowy projekt, zespół. Wylewam w nim swoją fascynację polską muzyką okresu międzywojennego, choć nie tylko. Gramy i śpiewamy głównie stare foxtroty, tanga i waleczne walce w walce z rutyną też, a piosenki te są głównie o miłości. Cały czas szukamy, poznajemy coraz to nowsze piosenki. Nie będę kłamał, że zespół ma jasno określoną wizję. Tak nie jest. Z próby na próbę, ze spotkania na spotkanie pojawiają się nowe pomysły, ale jakże może być inaczej, skoro muzyka która nas inspiruje jest źródłem źródeł, studnią bez dna. To nie jest zamknięta forma, zastrzeżony zamknięty skład. Wręcz przeciwnie: grupa jest otwarta na współpracę z ludźmi, którzy kochają ten klimat, którzy dostają ciar i dreszczy na ciele, słuchając tych starych pieśni z jakże wspaniałymi tekstami. To tak w skrócie…”
Samo słowo makabunda – w lwowskiej gwarze oznaczające ulicznego włóczęgę, „batiara, co włóczyć się lubi” – nawiązuje do czasów, z których inspirację czerpie zespół. Jak pisał Witold Szolginia, rodowity lwowiak, uznawany za lwowskiego guru:
„Makabunda” – batiar, co włóczyć si lubi
I co lubi tagży pchać si w awantury;
Czasym to łachmaniarz, co swy portki gubi,
W chtórych samy łaty, abu samy dziury.
(Witold Szolginia – fragment wiersza „O, lwoski bałaku…” ze zbioru „Krajubrazy syrdeczny”)
https://soundcloud.com/makabunda/makabunda-makabunda-2
Repertuar Makabundy stanowią głównie polskie tanga i foxtroty powstałe w okresie międzywojennym. Podpisując się pod hasłem „ocalić od zapomnienia” grupa próbuje oddać piękno tych piosenek, jakże często zapomnianych, grając je w nowych, autorskich aranżacjach. Mamy więc eksperymenty z nowoczesną stylistyką, ukłony w stronę reggae’owych korzeni Brody, a w tej oprawie piękne, klasyczne linie melodyczne i wzruszające lub też humorystyczne teksty przedwojennych szlagierów.
Zespół tworzą muzycy grający w takich składach, jak: Habakuk, Bethel, Kalokagathos, Daab, T.Etno, Canau, Mumio, Deliver Us, Konopians:
Wojciech Turbiarz – gitara, banjo, wokal
Wojciech Cyndecki – gitara basowa
Tomasz Drozdek– perkusja oraz wiele innych instrumentów
Damian Kluźniak – instrumenty klawiszowe
Piotr Nikoli – akordeony
Agnieszka Rarok – skrzypce
Grupa jest otwarta na współpracę, bywa więc że pojawiają i pojawiać się będą gościnnie także inni instrumentaliści i wokaliści. Warto też odnotować, że honorowym członkiem Makabundy został Tomasz Lerski – varsavianista, historyk kultury, autor „Encyklopedii Kultury Polskiej XX wieku. Muzyka – Teatr – Film” a także książki „Syrena Record – pierwsza polska wytwórnia fonograficzna 1904–1939” Współpraca tego wielkiego znawcy polskiej kultury z Makabundą jest wyrazem docenienia wkładu zespołu w popularyzację muzyki okresu międzywojnia.
Rok 2013 jest rokiem obchodów stulecia tanga w Polsce. To doskonały czas na odświeżenie, przypomnienie szerszemu gronu odbiorców pięknych polskich tang, a także innych przedwojennych szlagierów.
Makabunda przygotowuje materiał na swoją debiutancką płytę, której repertuar świetnie koresponduje z tą tematyką. Jego wydanie w setną rocznicę powstania pierwszego polskiego tanga niech będzie swoistym hołdem złożonym tamtej twórczości, tamtym artystom, tamtym czasom…
Ludwik Sempoliński, (1899 – 1981) polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, tancerz, pedagog. Debiutował w 1918r. w kabarecie Sfinks piosenką „Lecą mareczki, lecą, lecą…” Związany z warszawskimi (m.in. Morskie Oko, Cyrulik Warszawski) i krakowskimi teatrzykami rewiowymi, kabaretami i operetką. W czasie II wojny światowej zmuszony do ukrywania się przed okupantami niemieckimi za parodię Hitlera w piosence „Ten wąsik” z popularnej rewii muzycznej „Orzeł czy Rzeszka”. Z tego powodu ewakuował się do Wilna, gdzie występował początkowo w teatrze muzycznym Lutnia, następnie w założonym przez siebie teatrzyku Miniatury. Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej uciekł z Wilna i pod nazwiskiem Józef Kalina ukrywał się na prowincji. W 1944 wrócił do Wilna i wraz z Hanką Bielicką i Jerzym Duszyńskim reaktywował swój teatr.
Po wojnie występował na scenach Łodzi, Krakowa i w warszawskim Teatrze Syrena. Znany z brawurowych wykonań różnych piosenek (m.in. „Tomasz, ach Tomasz, skąd ty to masz”). Autor wspomnień „Wielcy artyści małych scen” (wyd. 1968) i „Druga połowa życia” (wyd. 1985). Wykładowca warszawskiej PWST, wychowawca wielu znanych aktorów i piosenkarzy
Źródło: http://makabunda.blogspot.com/p/o-zespole.html
www.wikipedia.org
Foto: https://www.facebook.com/makabundaband/photos_stream
Miejsce: Plac Biegańskiego
Godz. 20.00